In dit artikel leert u wat er achter de namen van de afzonderlijke displaytechnologieën OLED, LCD en AMOLED zit.
OLED-schermen
OLED (Organic Light Emitting Diode) is een organische lichtgevende diode gemaakt van organische halfgeleidende materialen die elektrisch isolerend zijn. Dergelijke apparaten worden vaak gebruikt in consumentenelektronica (tv's, smartphones en tablets).
LCD-schermen
LCD (Engels: Liquid Crystal Display) zijn liquid crystal schermen. De afzonderlijke pixels bestaan uit zogenaamde "vloeibare kristallen". In LCD's wordt elektrische spanning gebruikt om de oriëntatie van de vloeibare kristallen en dus de polarisatierichting van licht te beïnvloeden. LCD's lichten zelf niet op, maar worden van achteren verlicht (bijvoorbeeld door middel van "backlights"). LCD's zijn vaak te vinden in consumentenelektronica, maar ook in laptopschermen, smartphones of tablets. In veel auto's zijn de zogenaamde "head-up displays" ook LCD-schermen. Bovendien werken de meeste rekenmachines of digitale klokken ermee.
AMOLED-schermen
AMOLED (Engels: Active Matrix Organic Light Emitting Diode) behoren tot de OLED-displays, maar zijn niet verlicht, maar zelf verlicht. Ze hebben kleine zelflichtgevende diodes die individueel kunnen worden bestuurd door transistors en zo een kleur vertegenwoordigen. Omdat de technologie tot problemen leidt en kostenintensief is bij de productie van grote schermresoluties, wordt deze vooral alleen gebruikt voor kleine apparaten zoals smartphones.
Al deze displaytechnologieën kunnen worden uitgerust met touchscreenpanelen en maken zo scherminvoer via pen of vinger mogelijk. Capacitieve of inductieve touchscreen panelen worden hier gebruikt.
