ตามวิกิพีเดียซิลิกอนเป็นองค์ประกอบที่มีมากเป็นอันดับสองในเปลือกโลกโดยพิจารณาจากเศษส่วนมวล (ppmw) รองจากออกซิเจน ซิลิคอนเป็นเซมิเมทัลและองค์ประกอบเซมิคอนดักเตอร์
ธาตุซิลิกอนสามารถรับได้ในระดับห้องปฏิบัติการโดยการลดโดยเริ่มจากซิลิกอนไดออกไซด์หรือซิลิกอนเตตระฟลูออไรด์ด้วยโลหะพื้นฐาน ควรใช้ในโลหะวิทยาเซลล์แสงอาทิตย์ (เซลล์แสงอาทิตย์) และไมโครอิเล็กทรอนิกส์ (เซมิคอนดักเตอร์ชิปคอมพิวเตอร์)
ซิลิกอนที่มีจําหน่ายทั่วไปเป็นผงเนื้อละเอียดหรือชิ้นใหญ่แต่ละชิ้น ซิลิคอนความบริสุทธิ์สูงสําหรับใช้ในโมดูลพลังงานแสงอาทิตย์หรือส่วนประกอบเซมิคอนดักเตอร์มักจะผลิตในรูปแบบของผลึกเดี่ยวชิ้นบาง ๆ ที่เรียกว่าซิลิคอนเวเฟอร์ อย่างไรก็ตามมี บริษัท เพียงไม่กี่แห่งในโลกที่ผลิตซิลิกอนดิบเนื่องจากต้นทุนสําหรับการลงทุนครั้งแรกและเวลาก่อสร้างที่ยาวนานสําหรับเตาเผาที่จําเป็นนั้นค่อนข้างสูง
ทําไมซิลิกอนถึงน่าสนใจ?
เช่นเดียวกับคาร์บอนซิลิกอนยังสร้างเครือข่ายสองมิติที่มีความหนาเพียงชั้นอะตอมเดียว เช่นเดียวกับกราฟีนมีคุณสมบัติออปโตอิเล็กทรอนิกส์ที่โดดเด่นและสามารถใช้ในนาโนอิเล็กทรอนิกส์เช่นจอแสดงผลที่โค้งงอได้
ตอนนี้เป็นครั้งแรกที่นักวิจัยที่ Munich Chair of Macromolecular Chemistry ประสบความสําเร็จในการฝังแผ่นนาโนซิลิกอนลงในพลาสติกและปกป้องพวกเขาจากการสลายตัว ในเวลาเดียวกันแผ่นนาโนจะถูกแก้ไขในขั้นตอนเดียวกันและป้องกันการเกิดออกซิเดชัน เป็นนาโนคอมโพสิตตัวแรกที่ใช้แผ่นนาโนซิลิกอนที่ทนต่อรังสียูวีและง่ายต่อการประมวลผล ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสําเร็จในการวิจัยนี้สามารถพบได้บนเว็บไซต์ TUM
