در این مقاله، شما یاد خواهید گرفت که چه چیزی در پشت نام فن اوری های صفحه نمایش فردی OLED، LCD و AMOLED است.
نمایش OLED
OLED (Organic Light Emitting Diode) یک دیود نوری الی است که از مواد نیمه هادی الی ساخته شده است که از نظر الکتریکی عایق بندی می شوند. چنین دستگاه هایی اغلب در لوازم الکترونیکی مصرفی (تلویزیون، گوشی های هوشمند و تبلت ها) استفاده می شود.
صفحه نمایش ال سی دی
LCD (انگلیسی: Liquid Crystal Display) صفحه نمایش کریستال مایع است. پیکسل های فردی از به اصطلاح "کریستال های مایع" تشکیل شده است. در LCD ها، ولتاژ الکتریکی برای تاثیر بر جهت گیری کریستال های مایع و در نتیجه جهت قطبش نور استفاده می شود. LCD ها خود را روشن نمی کنند، اما از پشت روشن می شوند (به عنوان مثال با استفاده از "نور پس زمینه"). LCD ها اغلب در لوازم الکترونیکی مصرفی و همچنین صفحه نمایش لپ تاپ، گوشی های هوشمند یا تبلت ها یافت می شوند. در بسیاری از اتومبیل ها، به اصطلاح "صفحه نمایش سر" نیز صفحه نمایش LCD هستند. علاوه بر این، اکثر ماشین حساب ها یا ساعت های دیجیتال با ان کار می کنند.
نمایشگرهای AMOLED
AMOLED (انگلیسی: Active Matrix Organic Light Emitting Diode) متعلق به نمایشگرهای OLED است، اما روشن نیست، بلکه خود نور است. انها دارای دیودهای کوچک خود درخشان هستند که می توانند به صورت جداگانه توسط ترانزیستورها کنترل شوند و بنابراین یک رنگ را نشان می دهند. از انجا که این تکنولوژی منجر به مشکلات می شود و در تولید رزولوشن های صفحه نمایش بزرگ هزینه بر است، عمدتا فقط برای دستگاه های کوچک مانند گوشی های هوشمند استفاده می شود.
تمام این فن اوری های صفحه نمایش را می توان با پانل های صفحه لمسی مجهز کرد و بنابراین ورودی صفحه نمایش را از طریق قلم یا انگشت فعال می کند. پانل های صفحه لمسی خازنی یا القایی در اینجا استفاده می شود.
